Zonnestroompanelen in Nederland

duurzaamheid achter de meter

Zonnepanelen goudmijn voor VVE’s

Ik kreeg een uitgebreide raming van een lokaal VVE-bestuur over kosten en baten van zonnepanelen op het platte dak van hun flatgebouw. Er is een parkeergarage, en er zijn liften en er is mechanische ventilatie. Men schat het collectieve stroomverbruik op 50.000 kWh per jaar. Vraag was: hoe verkopen we zonnepanelen aan de leden van de VVE?

Een beetje sip concludeerde men dat als straks de salderingsregeling vervalt men maar een magere 5 a 6 cent voor elke teruggeleverde kilowattuur krijgt. Dat is niet leuk als je weet dat normaal gesproken 70% van geproduceerde zonnestroom terug het net in wordt geduwd. Daar zullen de leden van de VVE niet blij mee zijn. Totdat ik me bedacht dat er nogal wat leden zullen zijn die een elektrische auto (zullen gaan) aanschaffen en die hun karretje wellicht op het eigen terrein willen bijladen. Doe je dat met niet-in-eigen-huis-gebruikte, dus overtollige zonnestroom, dan scheelt je dat eventjes hoogtarief plus ODE plus heffingen en de hele BTW santekraam, minus terugleverprijs, zeg 23 cent min 5 cent = 18 cent per kilowattuur. De VVE kan dus haar leden ultragoedkope laadstroom aanbieden, maar dan moet wel de salderingsregel verleden tijd zijn. Alternatief is een batterijsysteem om de stroom die overdag wordt opgewekt voor nachtelijke consumptie te bewaren (ook daarvoor kunnen VVE-leden hun elektrische auto ter beschikking stellen). Terrein-, galerij- en parkeergarageverlichting genoeg, en stroom benodigd voor de mechanische ventilatie, dus ook dat is een mogelijkheid. Zonnepanelen worden voor VVE’s een goudmijn.