Het is merkwaardig: al in de jaren ’90 van de vorige eeuw werd door de overheid de aanschaf van een zonneboiler gepropageerd en (soms) gesubsidieerd. Voornaamste argument: vermindering van aardgasverbruik. Toendertijd kostte aardgas iets van 35 eurocent, dus echt veel geld bespaarde men niet met de ca. 100 m3 aardgas per jaar minder op de teller. Er werd schamper gelachen over zonneboilers. “Wie wil er nou een matras op z’n dak?” werd vaak gehoord. Er werd in mijn straat een klacht tegen mij ingediend bij de gemeente omdat ik het lef had een zonnecollector op het dak te laten installeren. Zo lelijk, een matras!
Hoe anders nu. We moeten echt werk maken van CO2 reductie. We moeten alleen al hierom van het gas af. Poetin’s hand hangt dreigend aan de Russische gaskraan. Aardgas gaat onder deze omstandigheden voor 2 euro per kuub over de toonbank. Energieleveranciers zijn wegens de Oekraine-oorlog van Poetin in opperste paniek. De leveringszekerheid staat op de tocht. Even geen ‘voordelige aanbiedingen’. Intussen is het al dagen prachtig zonnig weer en mijn zonneboiler maakt overuur na overuur. Heet water is zowat gratis.
De zonneboiler kan een comeback maken. In ieder geval is mijn Assepoester-zonneboiler even prinsesje.
plaatje: display van het voorraadvat van mijn zonneboiler. 83 graden!