Zonnestroompanelen in Nederland

duurzaamheid achter de meter

Wiebes weg

Aju, Eric Wiebes! Als staatssecretaris Financien was hij verantwoordelijk voor de  totaal uit de hand gelopen vertrekregelingen bij de Belastingdienst en daarna, zeg tegelijkertijd, voor de gigantische miskleunen aldaar in wat tegenwoordig de toeslagenaffaire heet. Eric verdwijnt uit de politiek. Moeten we daar blij mee zijn? Zijn ministeriële taken worden tijdelijk overgenomen door de demissionaire minister van infrastructuur en Waterstaat.

Ik heb het gevoel dat we weer helemaal terug bij af zijn. Wiebes was net als zijn voorganger Henk Kamp een kampioen voor het grote bedrijfsleven. Dat hoort een VVD-minister van Economische Zaken nu eenmaal te zijn, en Wiebes zette die traditie vrolijk en zonder morren voort. In zo’n scenario zijn het petrochemische industrie, stikstofuitstoters en infrastructuurprojecten van grote investeerders die voorrrang krijgen, en die ook voordeeltjes en subsidie krijgen. Heel veel subsidie. Al dat geld wordt opgehoest door de consumenten, wij dus. Belastingen op energie voor burgers zijn twintig keer hoger dan die voor grote bedrijven. Kerosine is nog altijd belastingvrij voor luchtvaartmaatschappijen. Kwestie van schaalgrootte volgens Wiebes. Kwestie van uitmelken volgens mij. Kenmerkend is het afschaffen van de salderingsregeling voor teruggeleverde zonnestroom. Wiebes vond dat plan van voorganger Kamp prachtig. De burger zou eens te veel profiteren van zijn zonnepaneeltjes! Inmiddels tekende Wiebes wel voor een slordige 500 miljoen steun aan de noodlijdende KLM, geld ‘geleend’ uit de SDE-pot die wordt gevuld door belastinggeld op energie en dat eigenlijk bestemd is voor windparken en dat soort groene zaken. “Tijdelijk” zei Wiebes erbij. Dat kennen we. Het kwartje van Kok was ook ’tijdelijk’.

Kortom: Wiebes diende het grote bedrijfsleven en zal daar ook wel als ex-minister een warm plekje krijgen, bij voorkeur bij een fossiele olieboer of -investeerder naar keuze. No problemo. Wij krijgen te maken met een nieuwe bewindsvrouw: die van Infrastructuur en Waterstaat. Het woord ‘klimaat’ is in die contreien alleen maar aanleiding tot nog meer asfalt en om nog meer beton in ons land te plempen. De infrastructuurjongens missen nu eenmaal voeling met de natuur. Maakbaarheid is daar het grote credo. We schieten dus helemaal niks op met met het opstappen van de heer Wiebes. Bedankt, Eric voor je grote daden voor ons vaderland. Over op business as usual. Wat we nodig hebben is een ministerie voor Duurzame Energie, onafhankelijk van de grote-bedrijvensteuners en onafhankelijk van de asfaltplempers.