Zouden die twee onder één hoedje spelen? De vooruitstrevende wethouder in Leiden met portefeuille ‘Duurzame Verstedelijking, Ruimte & Wonen’ wil liefst op alle daken van Leiden zonnepanelen. In 2030 of zo moet dat proces zijn beslag moeten krijgen. Tegelijkertijd schaft minister Wiebes de salderingsregeling af. Dat laatste betekent dat na 2031 liefst 70% van de door zonnepanelen opgewekte stroom ten goede komt aan de opvolger van minister Wiebes (70% van wat je zonnepanelen produceren wordt namelijk aan het net teruggeleverd). Wiebes zegt vaagjes dat er een prijs moet zijn voor die teruggeleverde kilowattuurtjes maar de kans groot dat je in 2031 helemaal niks meer voor je teruggeleverde zonnestroom krijgt (smoes: de zon schijnt vandaag; er is congestie, schakel maar af, koop maar een accusysteem). Wiebes zegt ook dat mensen die in 2023 zonnepanelen aanschaffen hun paneeltjes kunnen terugverdienen. Dat klopt want de salderingsregeling wordt tussen 2023 en 2031 stapsgewijs afgebouwd en de terugverdientijd is op dit moment ca 7 jaar). Mensen die in 2031 zonnepanelen kopen kunnen dat terugverdienen vergeten. Mensen die een jaar eerder panelen kopen kunnen 90% terugverdienen vergeten, mensen die in 2029 kopen kunnen 80% vergeten, en zo voort.
Met andere woorden: onze aardige en vooruitstrevende wethouder vraagt ons of wij willen investeren in zonnepanelen waarvan we straks 70% van de baten kunnen afdragen aan de opvolger van Wiebes. Ik vraag me af waar de stimulans dan moet zitten om zonnepanelen aan te schaffen? Wie is er gek genoeg? Freaks? Batterijfanatici? Mensen die hun elektrische auto overdag thuis opladen? En bovendien vinden nogal wat mensen zonnepanelen op Leidse daken een afschuwelijk gezicht (HVOL bijvoorbeeld).
naar aanleiding van een bericht op SolarMagazine