Wat gaan ministers doen met de salderingsregel?

De opmars van zonnepanelen bij particulieren is de afgelopen 20 jaar buitengewoon gestimuleerd door de salderingsregel: voor stroom die men aan het net teruglevert krijgt men evenveel terug als men moet betalen voor stroom die men uit het net haalt. Voor mensen met een warmtepomp is deze regeling een noodzakelijk verdienmodel: in de zomermaanden leveren ze terug, in de wintermaanden draait de warmtepomp op de ‘opgespaarde’ stroom. De portemonnee blijft dicht want zomers overschot betaalt het winterse verbruik. Nul op de meter. Een regeling zó simpel en zó begrijpelijk voor iedereen. Een daverend succes. Installateurs van zonnepanelen hebben jaar in jaar uit overuren gemaakt.

Maar: opeenvolgende ministers van Economische Zaken en Klimaat (juist: die volgorde) vonden salderen helemaal niks want het kostte hen geld, namelijk de bizarre hoeveelheid belasting die het Rijk vangt op elke kilowattuur aan particulieren geleverde stroom. Zodoende: zonnepaneelbezitters = belastingontwijkers. Aanpakken die lui! De minister van Economische Zaken en Klimaat (let op de volgorde) stuurde prompt een wetsvoorstel naar de Tweede Kamer om de salderingsregeling af te schaffen. Dat voorstel was na de val van Rutte III controversieel verklaard, ofwel een nieuw kabinet moest het gaan verdedigen in de Tweede Kamer.

Nu is er (eindelijk) een nieuw kabinet. Wat gaat het doen? Verder op de oude liberale voet (= grote fossiele energieboeren en het grote bedrijfsleven houden ruim baan, burgers, middenstanders, MKB en ZZPers worden af- dan wel uitgeknepen) of vinden we dat burgers stevig gestimuleerd moeten worden om klimaatdoelen te behalen en moeten de grote jongens een tandje minder. We zullen zien.

De situatie is gecompliceerder dan voorheen want er zijn nu mensen uit liefst vier ministeries bij deze zaak betrokken:

— de minister van Economie en Klimaat. Daar zit een VVD bewindsvrouw (Micky Adriaansens), en die moet dus zoals gebruikelijk ruim baan geven aan het grote bedrijfsleven zoals (lucht) havens, raffinaderijen, aluminiumsmelters, datacentra, F1 races enz. Is deze minister budgethouder? Ik denk van wel.

— de minister voor Klimaat en Energie. Dat is de heer Jetten (D66). Maar wat moet hij doen? Lintjes doorknippen, rondrijden in waterstofauto’s en toespraakjes houden voor zijn baas, de minister van Economie en Klimaat?? Is deze minister budgethouder of zit hij met lege handjes? In het ergste geval mag hij geld uitgeven aan zeer zorgvuldige studies om het volk te doen geloven dat kernenergie groen is. Is hij het maffe speeltje van de minister van Economische Zaken of heeft hij ballen? Hoe profileert deze bewindspersoon zich?

— de staatssecretaris Infrastructuur en Waterstaat (de heer Harbers, VVD), want die mag zich in het buitenland Minister voor Milieu noemen. Harbers moet de infrastructuur in de gaten houden. Is dat meer asfalt of zijn dat meer laadpalen? Ik ken Harbers van zijn uitgesproken pro-kernenergie standpunt.

–last but not least; de minister van Financiën. Die is de baas, en op dat ministerie zit mevrouw Kaag (D66). De vorige minister had niets op met belastingontwijkers. Dat was pas een echte stoere fiscalist. Ik vraag me af of hij binnenskamers zonnepaneelbezitters ‘belastingontduikers’ zou willen noemen. Is mevrouw Kaag ook zo’n type?

Mijn insteek: dit wordt een hele grote vechtpartij tussen rechtse liberalen (VVD: Economische Zaken, Waterstaat) die voor kernenergie gaan want dat is mooi, groot en centralistisch, en centrum-liberalen (D66: Energie, Financiën) die misschien de burger zien staan (je weet nooit met D66). Inzet: wel of niet de salderingsregel afschaffen. Wie gaat er winnen?