Zonnestroom mag dan wel volstrekt gratis zijn, maar mijn boekhouder, een zekere heer Scrooge jr., denkt daar heel anders over. Scrooge jr. zegt: kijk eens naar de productie van je zonnestroomsysteem en het geld dat je daarin hebt geïnvesteerd. Deel ze op elkaar en je krijgt een omslag per geproduceerde kilowattuur. Als die omslag gelijk is aan de prijs die je voor een kilowattuur betaalt bij de energieleverancier, dan heb je het break even punt bereikt, oftewel het omslagpunt. Vanaf dat moment wordt elke kilowattuur die je betrekt van je zonnepanelen boekhoudkundig goedkoper dan de kilowattuurprijs bij de leverancier. De kilowatuurprijs van je zonnepanelen wordt boekhoudkundig gezien nooit nul, maar gaat na lange tijd op een gegeven moment de nul naderen (een asymptoot). Met andere woorden: sorry Floris, jouw zonnestroom is never nooit gratis.
En daar moet ik het mee doen. Dankjewel, Scrooge jr. Zonnestroom is als zodanig zo gratis als wat, maar boekhoudkundig gezien blijft zonnestroom altijd geld kosten. Het is overigens een leuk gegeven dat je op een gegeven moment een break even moment hebt. Dát is het moment dat je systeem zich heeft ’terugverdiend’. Je investering is gecompenseerd door niet-betaalde en niet-bestaande rekeningen aan de energieleverancier. Maar dat wil helemaal niet zeggen dat daarna elk kilowattuurtje zonnestroom boekhoudkundig gratis is. Helaas, there’s no such thing as a free lunch!
(plaatje afkomstig van Wikipedia)