De stad Leiden komt sterk overeen met een spiegelei-model. De oude monumentale binnenstad ligt keurig in een ring van singels en bolwerken, met daarbuiten een patchwork van oude en nieuwe buitenwijken. In de nieuwste buitenwijken staan de meeste energiezuinige woningen. Ga je richting centrum dan nemen de energiezuinge woningen in aantal af. De singels vormen een soort grens: in het centrum staan veel oude panden, o.a. studentenhuizen (plaatje) waar de warmte bij bakken aan de buitenwereld wordt prijsgegeven. Er is veel horeca in het centrtum, sommige met terrasverwarming. En winkels natuurlijk, gastvrij met de deuren wijd open. In het centrum is het hierom merkbaar warmer dan in de buitenwijken. Dat geldt ook in ze zomer. Leiden-binnen-de-singels is een hitte-eiland!
Ik ben vandaag eens op stap gegaan richting binnenstad. Met mijn thermoscancamera uiteraard. Buiten de singels was alleen wat te beleven in straten met oudbouw (voor 1920). En in de straten met wat winkels, want ook daar staan de winkeldeuren nog steeds gewoon open.
Werkelijk verpletterend zijn de studentenhuizen in kapitale oude panden in het stadscentrum. Deze zijn voor iedereen herkenbaar aan massa’s fietsen bij de voordeur en de rijen deurbellen. In thermoscancamera termen spatten ze eruit. Enkelglas. Warmtevergieten. Langs de pittoreske Leidse grachtjes valt zo ontzettend veel te doen. En de gemeente is zo ontzettend conservatief…….