Een zomerhit? Zelfs het NOS-journaal besteedde er een item aan. Een tovermiddel werd aangekondigd in zonnestroomland. Aanleiding was het persbericht uit Oxford dat men erin was geslaagd een zonnecel te ontwikkelen op basis van spuitbaar, 1-micron dik multi-junction-perovskiet. Prachtig! Ik houd van tovermiddelen. Elke dag puit mijn e-mailbox uit van steeds maar nieuwe advertenties voor tovermiddelen: slank worden, haarverlies tegenhouden, potentie houden, heel erg veel rijden op 1 litertje benzine, tover-mollenverschrikkers, noem maar op. Nu dus een tover-zonnecel erbij. Nu is het zo dat perovskiet zonnecellen in potentie enorme prijs- en productievoordelen hebben ten opzichte van silicium zonnecellen. Je zou er dunne laagjes mee kunnen spuiten op daken, muren, ramen, auto’s, fietsen, kleding, schuttingen, en meteen gaat de productiemeter lopen! Elektriciteit gratis! Alleen: alles mooi en aardig, maar hoe zit het met degradatie van perovskiet waar eerdere pogingen tot spuit- en printwerk massaal op kapot liepen? Geen woord hierover uit Oxford, alleen gejuich en gejubel. Hmmmm, nieuwtje in de komkommertijd?