Nu alvast uit zetten? – 1

Als ik een stukje in De Telegraaf, “Zonnestroom Peperduur – Is Thuisbatterij Een Uitkomst?” moet geloven dan zou ik subiet de hoofdschakelaar van mijn zonnestroominstallatie moeten overhalen. Is uit = af dan ook niet peperduur? De zaak is dat een heleboel zonnestroommensen veel en dure panelen hebben gekocht met als doel terugverdienen. Hebzucht dus, niet vanwege milieu of klimaat. Nou ja, als je belegt krijg je ook een waarschuwing “Pas Op: je kan ook geld verliezen”. En zo gaat dat in onze materialistische wereld.

Ik maak me dus absoluut geen zorgen. Ja, er liggen veel zonnepanelen op het dak en ja, ze waren duur, maar ze maken deel uit van een project dat “energieneutrale vooroorlogse woning” heet. Dat project hield in: jaren investeren in woningisolatie van mijn vooroorlogse woning; spouwisolatie, dak isoleren, tochtstrippen, HR++ glas, vloerverwarming, inductiekookplaat, meterkastuitbreiding, dakkapelisolatie, overstekisolatie en uiteindelijk de aanschaf van mijn full electric PVT Qube warmtepomp. Kostte bij elkaar een slordige halve ton. Of nog wel meer. Maar wat krijg je terug: geen CO₂ uitstoot (vertaalt zich in terugverdienen indirect voor komende generaties), comfort (confort heeft geen prijs, verdient zich ook niet terug), heerlijk warm water (kost niets vanwege zonnestroom) en een lagere energierekening (dat is aardig!). Niet zeuren dus, en de thuisbatterij staat al in de planning. Gewoon een systeemonderdeel van de energieneutrale vooroorlogse woning.

stukje in De Telegraaf: Zonnestroom Peperduur – Is Thuisbatterij Een Uitkomst?