Mijn ‘field lab’ (2)

Achterin een kast op zolder lag een Soladin 600 die ik ooit van iemand had overgenomen ‘als reserve’ voor de omvormer die de 3 125Wp Kyocerapanelen op mijn schuur onder zijn hoede heeft. De Soladin 600 is een prachtig ontwerp, niet alleen in vormgeving maar ook technisch. Een Soladin 600 heeft als inputvenster 40–125 VDC. Een enkele Shell S115-1C produceert 26,8V MPP VDC, zegt het label. Meting met mijn multimeter bevestigde dit gegeven. Wat als ik twee Shellpanelen in serie zet? Precies: je krijgt dan 2×26,8 = 53,6 V MPP VDC. Mooi in het DC venster van een Soladin 600 !

Hierom staan er ook twee van de vier panelen in de veldopstelling. In serie geschakeld. Drie zou zelfs ook kunnen, en desnoods vier. Laten we het met twee eens proberen was de keuze, want het is allemaal oud en weerbarstig spul. Peuter bijvoorbeeld gesealde junction boxjes maar eens open omdat de kabels afgeknipt zijn door een onverschillige leerling-installateur-met-haast.

Aan de slag, draden verbinden, dichtkitten, alles controleren, nogmaals controleren, doormeten, stekker in het stopcontact en jawel: de Soladin kwam tot leven. Ik noem die dingen “Darth Vaders” vanwege de knipperende LED-boog. Darth staat lekker te knipperen en dus gaan we nu een paar dagen loggen wat de testopstelling onder diverse weersomstandigheden presteert. Gelukkig is het lente. Bij u ook? Wordt vervolgd……