De lift komt weer in beweging

Er is weer significante productie van m’n zonnepanelen na de malaise van de afgelopen weken. Het heeft gevoelsmatig veel te lang geduurd na de zonnewende, om precies te zijn drie weken, maar er is weer een opgaande lijn in het aantal wattuurtjes dat per dag wordt opgewekt. In tegenstelling tot vorige jaren wordt thans elk geproduceerd zonne-wattuurtje genadeloos opgeslokt door mijn Grote Gulzige Warmtepomp (GGWP) die wel raad weet met wat voor stroom dan ook, als hij maar kan vreten. Lieve hemel, dat had ik me niet echt voorgesteld toen ik nog in dit koud jaargetijde vele kubieke meters gas per dag verstookte en zuinig was met de verlichting. Gas besparen door stroom te verbruiken is toch wel een aparte sport. Maar ik krijg van de GGWP wel verwarming en heet douchewater terug. En: geen CO₂ uitstoot.

Bijgaand een plaatje dat is nagetekend van een post van Martien Visser op X. Wat over een tijdje leuk wordt bij een opgaande productielijn van de zonnepanelen en afnemende verbruikslijn van de GGWP, is op welke datum de lijnen kruisen. Martien’s grafiekjes zijn minder optimistisch dan wat ik met mijn zonnepanelen en GGWP ervaar. Mijn zonnepanelen produceren waarschijnlijk meer dan dat de GGWP verslindt. Niet in oktober maar pas rond 21 november brak de GGWP-lijn door mijn zonnepanelen-productielijn. Rekening houdend met komende winterse omstandigheden kom ik met de natte vinger uit half februari voor mijn GGWP grafiek en niet Martien’s eind mei. Dus: al is het nog erg vroeg om te juichen, het dieptepunt is gepasseerd, that’s for sure. We verkneukelen ons. Ver voor ons wenkt lente Ik ga op zoek naar de eerste sneeuwklokjes! Leve zonnestroom!