Moet ik me trots voelen of belazerd? Naar aanleiding van mijn inspraak (afgelopen februari) op het voorstel van de wethouder om de welstandregels in Leiden te ‘versoepelen’ staat er een heuse ‘floris-clausule’ in het voorstel van B&W dat binnenkort (8 september a.s.) in de Raadscommissie komt. Het gaat om vervangen van zonnepanelen op woningen die in een Beschermd Stadsgezicht-wijk liggen maar die niet illegaal zijn omdat ze legaal geplaatst zijn voordat de wijk beschermd stadsgezicht werd: afgeschreven inefficiente ouwe troep dus, zoals mijn zonnepanelen. Op het moment mag ik helemaal niets vervangen of bijplaatsen, want zonnepanelen zichtbaar vanaf de straat zijn illegaal in het Leidse beschermd stadsgezicht. Mijn PV installatie is een soort gemeentelijk-monument-in-limbo.
De bewuste passage in het voorstel dat nu bij de raadscommissie ligt:
Panden waarop legaal zonnepanelen zijn aangebracht, op een hellend dakvlak, al dan niet zichtbaar vanaf de openbare weg, vóór de datum van aanwijzing van het beschermd stadsgezicht waarin deze gelegen zijn (Leiden binnen de Singels 12-08-1981, Leiden Zuidelijke Schil 13-04-2011)
Het is toegestaan bestaande panelen te vervangen door nieuwe zonnepanelen mits aan deze aan de volgende voorwaarden voldoen
Moet je voorstellen: B&W willen graag “op elk dak in Leiden een zonnepaneel”. Volgens de Gemeentelijke Duurzaamheidsindex van Vattenfall liggen er zonnepanelen bij 4% van de Leidse huishoudens. Het heeft 20 jaar gekost om zo ver te komen. In dat tempo duurt het zegge en schrijven 100% gedeeld door 4% maal 20 jaar = 480 jaar voordat de wens van B&W werkelijkheid is geworden. Dat is de tijdschaal waarmee men hier werkt. Niet voor niets wordt een belegeringetje (namens het legale gezag overigens) door Spaanse huurlingen 480 jaar geleden lokaal nog elk jaar gevierd alsof het gisteren was!