Het is Henri Bontenbal (CDA) en Silvio Erkens (VVD) in de bol geslagen. Ze hebben samen een oproep gedaan om versneld, dwz. vóór 2035 ten minste één kleine kerncentrale te realiseren. Volgens Bontenbal: “Kernenergie is een onderdeel van de oplossing om Nederland schoner te maken.”
SMR (small modular reactor) kerncentrales zijn en vogue. Er is er nog nergens ter wereld een SMR kernreactor gerealiseerd (uitgezonderd kernonderzeeboten en varende kleine kernreactoren in Rusland). De naam SMR suggereert een kleine handzame kernreactor, alsof zo’n ding in een scheepscontainer past, maar dat is niet zo. Aan een kernreactor alleen heb je een leuke warmtebron, maar van die warmte moet wel elektriciteit worden gemaakt – en afgevoerd. Rondom een SMD kernreactor staat dus een hele club gebouwen, koelinstallaties, opslag, een verdeelstation en hoogspanningsmasten. Je komt zo uit op precies wat 1 reactor ana terrein nodig heeft. Zoiets als wat Borssele op dit moment nodig heeft. Bovendien is er het puntje ‘veiligheid’ en ‘beveiliging’. Een terroristische of vijandige macht mag zich namelijk never-nooit meester maken van het speeltje want dan hebben we een heel groot probleem.
Die SMR’s hebben koeling nodig, net zoals hun grote broertjes. Thermisch is kernsplitsing erg inefficiënt: 50% van het thermische vermogen gaat verloren door koeling. Voor die koeling heb je veel water nodig, of een grote koeltoren. In Limburg, waar partijen graag een SMR zien gerealiseerd, zou je Maaswater moeten gebruiken (als er genoeg van is in de zomer). Maaswater wordt op dit moment gebruikt als drinkwaterbron. Als er in Limburg een SMR komt met Maaswaterkoeling, zou het dan nog verantwoord zijn drinkwater uit die rivier in te nemen?
En – uiteraard – de kernbrandstof komt NIET uit Nederland, en uiteraard, kernafval blijft WEL in Nederland, liefst 150.000 jaar. Dat kost allemaal geld. Kernafval in de grond stoppen staat gelijk met vuil onder het tapijt vegen. Roofbouw op 150.000 jaar toekomst. Niet doen dus.
O ja, “men is er in Canada al mee bezig”, wordt gezegd, zoiets van “haast u want het aanbod is beperkt geldig”. Er wordt urgentie gesuggereerd, “we mogen de boot niet missen”. Dat valt mee, heren Bontenbal en Erkens. In Canada is in 2018 een “Call to Action” uitgebracht – zo ongeveer iets als wat Henri en Silvio op dit moment presenteren. Daarna is er gerekend, overlegd en getekend. Er is op dit moment (2024) één plek in Canada goedgekeurd om wellicht te kunnen gaan bouwen (Darlington, Ontario). Omdat er nog geen definitieve bouwvergunning voor de Darlington SMR, heren, de tijd voor jullie wordt wel erg krap.
Met andere woorden: leuk bedacht heren Bontenbal en Erkens, maar u bent onverantwoord bezig tegenover komende generaties Nederlanders, hSMRs zijn groot, vreselijk duur, onduurzaam, veroorzaakt zwaar, langdurig radioactief afval er er is beveiliging nodig. Hernieuwbare energie is veel beter, decentraal, en intrinsiek veilig. Zonnepanelen op daken van woningen en gebouwen nemen geen ruimte in en produceren elektriciteit voor onmiddellijk gebruik van burgers en bedrijfsleven. Meer stroom nodig? Paneeltjes erbij! En dan hebben we wind op land en wind op zee. Boks daar maar eens tegenop met een grote centrale opwekking.
En als laatste: de prijs. Er wordt beweerd dat elektriciteit uit SMRs goedkoper zal zijn dan uit zonnepanelen of windmolens, dit vanwege de 100% beschikbaarheid. Dat argument hebben we al eerder gehoord “too cheap to meter“, maar het tegendeel werd waarheid. De consument en de belastingbetaler betaalt de eindrekening. 150.000 jaar lang.
bronnen: A Call to Action: A CanadianRoadmap for Small Modular Reactors – november 2018
Canada: Darlington site Licence to Construct documentation
Bontenbal (2022): Actieplan – kleine Modulaire Kernreactoren
S, Erkens en H Bontenbal: SMR Actieagenda. 1 november 2024 – LAKA bibliotheel