Bizar onduurzame taferelen in Leiden

Iemand uit de wijk belde mij op. Hij woont net als ik in een woning binnen het Rijks Beschermde Stadsgezicht “Zuidelijke Schil” van Leiden. Zijn woning uit 1936 heeft nog enkel glas (!) en hij dacht erover om HR++ glas te laten plaatsen op de begane grond. De glashandel had hem al gewaarschuwd: Je hebt een omgevingsvergunning nodig omdat de kozijnen zo dun zijn dat er glaslatjes moeten komen.

Dat van die vergunning leek mij kras.

Dus gebeld met de gemeente. Inderdaad: de ambtenaar meldde: ”

Op het moment dat de buitenste glasplaat verder naar buiten komt (dikker glas zonder infrezen) en de wijze van bevestiging wijzigt (stopverf naar glaslatten) is er in het beschermde stadsgezicht een vergunning nodig.

Dat is duidelijke taal. HR++ glas met stopverf vastzetten, jawel, hoe bestáát het. Een lullig glaslatje is dus een zodanig grove schending van de welstand dat je er vergunning voor moet aanvragen. Dat is in Leiden enorm omslachtig, kost sowieso 40 euro leges, duurt 10 weken en de kans is levensgroot dat je geen vergunning krijgt.

B&W van Leiden willen dat we in 2030 de helft minder CO2 uitstoten en in 2050 CO2 neutraal zijn. Als de burgerij voor elk glaslatje een vergunning moet aanvragen zijn we in het jaar 8000 nog steeds bezig. Dat wordt bij de dan gestegen zeespiegel zoutbestendige glaslatjes onder water aanbrengen. Ik moet toch eens met de nieuwe wethouder over deze “stimulans” praten.