20 jaar wankelend kwartje

Opgewekt verklaarde de Leidse wethouder met Duurzame Verstedelijking in haar portefeuille in een interview op de plaatselijke radiozender dat ze een plan heeft gepresenteerd aan de gemeenteraad om de regels te verruimen om zonnepanelen of een zonnecollector op het dak van de woning te mogen leggen. Tot nog toe liep dat soort initatieven helemaal dood in een oerwoud van buitengewoon gedetailleerde regels (iets van 5 pagina’s zichtlijnen in de Welstandsnota). Mijn eigen 6 stokoude zonnepanelen van 95 Wp elk vervangen was (en is nog steeds – trouwens ook in het gepresenteerde plan, omdat ze aan de straatzijde liggen) ten strengste verboden omdat in 2012 mijn woning tot het beschermde stadsgezicht is gaan behoren. Haha, probeer in het beschermde stadsgezicht maar eens glaslatten op de vooruit te spijkeren, laat staan zonnepanelen aan de straatzijde (bij) plaatsen of vervangen. No way! Hel en verdoemenis, tot aan de Bezwaarcommissie toe.

Nu moet dat dus eindelijk veranderen. Na het aanvankelijke gemeentelijke enthousiasme in 2000-2005 heeft men 15 jaar lang zonnepanelen vakkundig tegengehouden. Desalniettemin zijn er heel wat panelen bijgekomen (gelukkig zijn er in Leiden een heleboel eigenwijze mensen die duurzaamheid hoger in het vaandel hebben dan de gemeente).

Stel het is voorjaar, de zon schijnt lekker en een Leidenaar krijgt het in zijn malle hoofd om zonnepanelen aan te schaffen. Voordat je ze mag leggen moet je uiteraard een installateur vinden, offerte laten uitbrengen en daarna een complexe vergunningsprocedure doorlopen die minstens 6 weken duurt wegens ter inzagelegging, bezwaren aanhoren, plannen wijzigen, opnieuw aanvragen, weer 6 weken wachten, nog meer wachten en uiteindelijk dan misschien vergunning krijgen. Dan moeten ze nog gelegd worden. Intussen is het najaar geworden en leveren je panelen een half jaar niks op. Reken rustig op minstens een half jaar voordat er misschien panelen liggen. Ik heb heel wat e-mailtjes gehad van woedende buurtgenoten wiens aanvraag geweigerd was, e-mails van buurtgenoten die er maar van afzagen vanwege de ongelooflijke rompslomp en al het geharrewar, ik heb zonnepanelen zien verdwijnen door bemoeienis van de gemeente, en ik zie zonnepanelen op de meest inefficiēnte plekken liggen (illegaal?) waar nauwelijks zon komt, en dat allemaal vanwege de welstand. Bloed kruipt immers waar het niet gaan kan, zelfs in het brave Leiden. Er zijn ook genoeg buurtgenoten die zonnepanelen maar ongelooflijk lelijke technische dingen vinden, laat staan een collector voor een zonneboiler. Ik heb wel eens in dit opzicht het woord “matras op je dak” gehoord.

Ik vermoed dat de wethouder eieren voor haar geld heeft gekozen. Aan de ene kant heeft ze te maken met getergde duurzame burgers en een groenlinkserige gemeenteraad, aan de andere kant is er de zeer invloedrijke lobby van cultuurhistorieminnaars en architectuur-fundamentalisten, en is een deel van de burgerij tegen glimmende moderne techniek op mooie authentieke panden. En niet te vergeten is er de Stichting Erfgoed Leiden en Omstreken (SEO) die uiterst streng de welstandsregeltjes interpreteert, tot het detail van glaslatten bij HR++ glas toe (ontoelaatbaar; verstoort de architecturale harmonie op brute wijze!). Je houdt het niet voor mogelijk. SEO beoordeelt vergunningsaanvragen en het SEO-advies wordt altijd gevolgd. SEO-advies negatief = vergunning geweigerd. Punt.

Volgens het plan van de wethouder mogen 3.400 adressen in Leiden straks zonnepanelen op het dak leggen. Er staan wel kleine lettertjes bij: “zolang ze niet zichtbaar zijn vanuit de openbare ruimte“. Daar gaan we weer! Niets nieuws onder de zon dus, de regeltjes blijven bestaan en de vergunningsplicht blijft. Er bestaat dus gerede kans dat er wéér eindeloze vergunningsprocedures komen, met wanhopige ambtenaren, boze burgers die gaan klagen tot in de gemeenteraad toe. Wel is het zo dat van de daken in mijn omgeving die niet vanuit de openbare ruimte zichtbaar zijn (Google Maps) nog altijd minstens 75% kan worden volgelegd met zonnepanelen, dus we kunnen even door voordat dat kwartje nu eens eindelijk echt goed valt. Mochten alle daken maximaal volgelegd zijn met zonnepanelen, dan zou dat alleen al in mijn wijk (1.200 panden) ongeveer 1 kiloton CO2 uitstoot per jaar schelen vergeleken met de situatie in 2000.

Misschien wordt het leuk om de wethouder op de proef te stellen door een breed in de media geëtaleerde vergunningsaanvraag in te dienen om mijn zes lieve schattige, 20 jaar oude paneeltjes te vervangen door wat moderners.  Zou het kwartje écht gevallen zijn bij de gemeente Leiden?

bericht in Sleutelstad 107.5 FM