CO2 meten: wetenschap of gadget-gedoe ?

Met behulp van een breakout CCS811 sensor, een Wemos D1 mini microprocessor en een 128*64 LCD display heb ik een heuse meter gebouwd die én de hoeveelheid CO2 in een te bemeteren ruimte meet én die de gegevens doorgeeft aan een account op Thingspeak om via dat medium grafiekjes weer te geven van…. ja van wat eigenlijk? De software komt uit de bus met een resultaat uitgedrukt in ‘ppm’ (parts per million) CO2, een gangbare maat in de milieuwetenschappen. De hoeveelheid CO2 in de aardatmosfeer is op dit moment rond de 410 ppm en is al jaren stijgend – iets waarover we ons overigens ontzettend zorgen moeten maken. We weten dus hoeveel ppm CO2 de atmosfeer bevat, dus waarom zou ik dat met mijn goedkope Chinese sensortje opnieuw moeten meten?

Zaak is dat CO2 heel veel gebruikt wordt om luchtkwaliteit binnenshuis te bepalen. Arbomaatstaven zijn: minder dan 800 ppm binnenshuis betekent dat de ruimte goed geventileerd is. Tussen 800 ppm en 1200 ppm is de ventilatie matig, en boven de 1200 ppm is de ruimte slecht geventileerd.

Maar: ventilatie hoeft niet te betekenen dat de luchtkwaliteit goed is. Vluchtige stoffen, bijvoorbeeld oplosmiddelen, en de gassen formaldehyde en koolmonoxide, worden niet gemeten. Ook fijnstof kan bij bakken binnenwaaien als je naast een snelweg, olieraffinaderij of vliegveld woont en je zet een raam open. Vocht en schimmel zie je niet met een CO2 meter.

Ventilatie zegt dus niet alles. CO2 zegt ook niet alles. CO2 geeft alleen aan dat er geventileerd wordt. De andere bepalende factoren voor luchtkwaliteit moet je met andere sensoren meten: koolmonoxide meter, methaanmeter, fijnstofmeter, vluchtige-oplosmiddelendampenmeter, en verder sensoren voor vochtgehalte en temperatuur.

Dus: ik heb een gadget in elkaar gesleuteld, maar in ieder geval een interessante gadget. Ik ga hem “ijken” door hem een etmaal buitenshuis te plaatsen. Daarna kan ik beter zien hoe het staat met de luchtverversing in allerlei vertrekken in mijn woning. De wijk dateert van 1938 en de woningen hadden toen ‘natuurlijke’ ventilatie’ (lees: verse lucht komt binnen via kieren en gaten). Als men ging koken werd de keukendeur open gezet, ook in de winter. Als je in dit soort woningen alle kieren en gaten dicht stopt, vraag je om problemen met de luchtkwaliteit. Gelukkig koken wij alweer twee jaar elektrisch dus voor de keuken hoef ik niet te vrezen.

Heeft u schoolgaande kinderen, lees dan dit over luchtverversing in schoollokalen