Soladin 120 getest

Dankzij een van de (regelmatige) bezoekers had ik een connector die paste op de Soladin 120. Dit is eigenlijk een rare constructie: een connectortje met aan een kant gaatjes en schroefjes zoals bij een kroonsteen. Daar monteer je de DC draden aan en dat geheel schuif je dan de omvormer in. Dat is nogal primitief. Waarom niet de aansluitdraden direct aan de omvormer?

Maar goed, Er lagen vier Soladin 120’s klaar om te testen. Mijn goede oude Shellpaneeltjes uit 2000 (95Wp) zijn de ideale testpanelen. De DC kabel van een ervan werd losgepeuterd uit de aansluitdoos, eventjes met een kroonsteen en een stukje installatiedraad doorverbonden met het connectortje en zo’n micro-omvormertje. Het micro-omvormertje ging in een contactdoos waaraan ik nog een zelfgebouwde Arduino vermogensmeter had gekoppeld. Voordeel van de Arduino vermogensmeter: er zit een Hall sensor in waarvoor het niet uitmaakt welke richting de stroom gaat. Er wordt altijd passerende stroom = vermogen gemeten.

Van de vier Soladin 120’s bleek er 1 stuk. Ik heb dus drie werkende oude veteranen (bouwjaar 2003) in de kast liggen, wachtend op een rustig pensioen bij een net 24V-paneeltje. Het lijkt wel een ouderwetse huwelijksadvertentie. Als ik iemand kan helpen, stuur een e-mailtje: floris256 …    apestaart … yahoo.com.

Met dank aan R&B en aan RS.