Gloeiend erbij

Zo nu en dan als het koud is en de dag ervoor was grauw, dat is het moment om de infraroodcamera ter hand te nemen en op pad te gaan. Koud klusje, maar de moeite waard vanwege de wetenschap dat delta-T hoog is en de mensen lekker knus thuis zijn of in hun werkkamer aan de slag. Er is dynamiek! Zo liep ik kleumend rond met m’n infraroodcameraatje, als een soort geheim agent op zoek naar objecten die de moeite waard zijn. Dat is overigens lastig want veel woningen zijn infrarood zo donker als wat, dat wil zeggen goed geïsoleerd, de kachel is uit of de bewoners zijn niet thuis. Hier en daar kwam ik een juweeltje van warmtelekkage tegen. Hier is er zo een. Bang, een raam op 15 graden terwijl de buitentemperatuur 1,3 graden is. Dat zet zoden aan de dijk! Dit zijn jaren ’30 woningen. Die zijn het leukst om te scannen want ze dateren uit het tijdperk van kolenhaarden en “natuurlijke ventilatie” ofwel tocht en trek. De glas-in-loodramen in de erker begane grond doen ook hun uiterste best om af te koelen. Zelfs de dakkapel en het dak rondom de dakkapel doen leuk mee. De cv-ketel staat flink te ronken, reken maar. Een juweeltje voor het tekstboek warmte-isolatie!