Zonnestroompanelen in Nederland

duurzaamheid achter de meter

Briesend onder mijn panelen?

Toch leuk om jezelf in een plaatselijk krantje te zien. In de editie van 5 maart 2020 van het Leids Nieuwsblad staat het stukje “Is de gemeente te streng met de vergunning voor panelen?” Ik had een namelijk een  e-mail gestuurd naar elk raadslid in de gemeenteraad die zich op een of andere manier bezig houdt met duurzaamheid, klimaatzaken of van-het-gas-af-gaan. In dat e-mailtje pleitte ik ervoor om iets te doen aan het concept versoepeling welstandsregels van de wethouder die verre van een doorbraak betekent in een situatie die men het best met een eufemisme kan omschrijven als een “rimpelloze vijver’. Er gebeurt niks bij particulieren in het Leidse Beschermd Stadsgezich want er mag gewoon niks. En met de nieuwe regels wordt het voor eigenaren-bewoners in feite onoverzichtelijker en erger. Enfin, cc-tje naar de journalist — en die hapte toe.

Hier is de tekst van het krantenstukje – de foto staat op de website van het Leids Nieuwsblad

(de journalist had de strekking heel goed begrepen maar gaf er een eigen journalistieke draai aan, zoals mij laten “briesen”!). Ha!


Gemeente te streng met toestaan zonnepanelen?

‘Op ieder Leids dak zonnepanelen’ luidt de ambitie van B&W Leiden. Maar rijdt het college zichzelf niet in de wielen met het wijzigen van de welstandsregels. “Zo verandert er toch niets”, briest Floris Wouterlood, bewoner van de Professoren en Burgemeesterswijk en milieu voorvechter. “De voorgestelde verruiming van welstandsregels biedt amper meer kans op vergunningsvrije zonnepanelen”. Zelf legde Wouterlood al in 2000 zonnepanelen op de zonnige kant van z’n dak. “Daarvoor zou ik heden ten dage geen toestemming krijgen”.

Het college legt de gemeenteraad een wijzigingsvoorstel voor van de Welstandsnota Beschermd Stadsgezicht. Die ligt nu ter inspraak. In het bijbehorende kaartje is in zone 1 (oranje) een verbod op zonnepanelen, omdat die vanaf de straat zichtbaar zijn. In zone 2 (blauw) mogen onder voorwaarden zonnepanelen zichtbaar vanaf de straat worden geplaatst (vergunning plichtig). En zone 3 (groen) is vergunningsvrij.

Wouterlood: “De straatzijde van woningen in mijn straat, waar zonnepanelen te zien zijn, wordt zone-1. Dat was al zo in de bestaande regeling. De van de straat af gekeerde dakvlakken (groen) worden zone-3: vergunningsvrij. Ook op schuren/garages mogen nu zonnepanelen. In veel gevallen was dat ook al zo”. Wat verandert dan wel? “Bijna niets, nou er komt een extra categorie van een select aantal woningen (zone-2) aan de rand van oude wijken waar alles een beetje mag. Keurige rijtjes nette donkere panelen in harmonie met het dakvlak”.

Volgens Wouterlood laat de gemeente kansen liggen. Hij vindt de voorgestelde regeling  te streng en pleit voor versoepeling. Zijn advies: “Verklaar de hele Zuidelijke Schil tot zone-2. Dan pas kunnen Leidenaren een adequate bijdrage leveren aan het beteugelen van het klimaatprobleem, en tegelijk voorsorteren op 2050. Het jaar dat we van het gas af moeten. Wouterlood propageert actieve bewonersparticipatie. Niet dralen of wegkijken en vooral niet te lang delibereren over beschermd stadsgezicht. Hij wil dat B&W gebruik maken van het momentum, de positieve sfeer die bij velen leeft over milieu, klimaat en duurzaamheid.

Schaduwpanelen

Als men rondkijkt in de vooroorlogse Professoren- en Burgemeesterswijk ziet men hier en daar tussen de huizen op achterdakvlakken een enkel zonnepaneel. Op sommige plekken in de wijk liggen vanaf de straat goed zichtbaar, stokoude zonnepanelen die gelukzalig baden in het zonlicht. “Die oude panelen zijn daar gelegd voordat de wijk in 2011 ‘Beschermd Stadsgezicht’ werd”, weet Wouterlood. “Na 2011 is de wijk verlamd geraakt”. “Een paar verscholen zonnepanelen op achtervlakjes en hier en daar wat op platte daken. Er zijn zeker bewoners die berustend zeggen:  “Het is mooi zo, er hoeft niets te veranderen”. Wouterlood wil echter de discussie met de buurt aan, vermoedt bij actieve wijkbewoners andere vooruitstrevende inzichten.

“De klimaatklok, en de ‘van-het-gas-af’ klok tikt door”, waarschuwt hij. Eerst moeten de woningen aan alle kanten geïsoleerd worden, dak, gevel, vloer, muren, ramen. Dat geldt in het bijzonder voor vooroorlogse woningen die energetisch niet tot de beste jongetjes van de klas horen. Vervolgens moeten er veel meer zonnepanelen komen.

“Is het eigenlijk niet bizar, dat bij bewoners aan de noordkant van bijvoorbeeld de De Sitterlaan zonnepanelen op het zonnige dak zijn verboden, maar wel vergunningsvrij in de schaduw mogen liggen”, vervolgt Wouterlood. “Intussen liggen overbuurman ‘s paneeltjes lekker in de zon te bakken op de tuinzijde van zijn dak. En dan de mensen op hoekwoningen van de blokken aan de noordkant van bijvoorbeeld de Van den Brandelerkade, zij mogen weer niks op hun zijdakvlak”. Gemeentebestuur leef je eigen plan na: ‘Op ieder Leids dak een zonnepaneel’! Inspreken: https://gemeente.leiden.nl/bestuur/denk-en-doe-mee/inspraak/

Bizar onduurzame taferelen in Leiden

Iemand uit de wijk belde mij op. Hij woont net als ik in een woning binnen het Rijks Beschermde Stadsgezicht “Zuidelijke Schil” van Leiden. Zijn woning uit 1936 heeft nog enkel glas (!) en hij dacht erover om HR++ glas te laten plaatsen op de begane grond. De glashandel had hem al gewaarschuwd: Je hebt een omgevingsvergunning nodig omdat de kozijnen zo dun zijn dat er glaslatjes moeten komen.

Dat van die vergunning leek mij kras.

Dus gebeld met de gemeente. Inderdaad: de ambtenaar meldde: ”

Op het moment dat de buitenste glasplaat verder naar buiten komt (dikker glas zonder infrezen) en de wijze van bevestiging wijzigt (stopverf naar glaslatten) is er in het beschermde stadsgezicht een vergunning nodig.

Dat is duidelijke taal. HR++ glas met stopverf vastzetten, jawel, hoe bestáát het. Een lullig glaslatje is dus een zodanig grove schending van de welstand dat je er vergunning voor moet aanvragen. Dat is in Leiden enorm omslachtig, kost sowieso 40 euro leges, duurt 10 weken en de kans is levensgroot dat je geen vergunning krijgt.

B&W van Leiden willen dat we in 2030 de helft minder CO2 uitstoten en in 2050 CO2 neutraal zijn. Als de burgerij voor elk glaslatje een vergunning moet aanvragen zijn we in het jaar 8000 nog steeds bezig. Dat wordt bij de dan gestegen zeespiegel zoutbestendige glaslatjes onder water aanbrengen. Ik moet toch eens met de nieuwe wethouder over deze “stimulans” praten.