Zonnestroompanelen in Nederland

duurzaamheid achter de meter

Melken! (2)

Zou het toevallig zijn dat Vandebron zijn duurzaamheid voor de zonnestroomparticulier overboord gooit op het moment dat bijna iedereen in ons land een slimme meter, zeg een “verklikmeter” heeft. Immers, wie nog een goede oude analoge ferrarismeter heeft EN zonnepanelen, die kan nog een tijdje vooruit, want een ferrarismeter saldeert door het eigen telwerkje op- en terug te laten draaien. Niks hi-techs aan. En geen geklik naar de energieleverancier en over diens rug naar de gierige overheid. Nu hebben alle netbeheerders hun consumenten onder druk gezet, soms zelfs op het brutale, zeg maar gerust het ‘grensoverschrijdende’ af, om hun solide zwarte makkertje in te ruilen voor het bling-bling spul van de netbeheerder. Leve de vooruitgang! Nu is het zo dat de ijkafdelingen van de netbeheerders waarschijnlijk zijn ingekrompen of wegbezuinigd, want zoveel ferrerismeters zijn er niet meer te ijken. Gevolg: er worden geen series ferrarismeters meer afgekeurd (en verplicht vervangen) vanwege het simpele gegeven dat er geen series meer zijn. Degene die op dit moment nog een ferrarismeter heeft zit dus op goud!

Wat ’n weekje

Week 38 van het jaar 2020 gaat de geschiedenis in als een heel bijzondere week. Zonovergoten en in het begin zelfs tropisch. Het was zo heet in Den Haag dat de ministers in hun mooie pakjes als beesten liepen te zweten (zie bericht van 16 september jl.). Mijn zonnepanelen maakten overuren. En niet te vergeten de zonneboiler, een veel verguisd, weggekeken en vergeten apparaat waaruit de hele week heet water bij bakken gutste. ‘Assepoester’ zorgde ervoor dat er geen litertje gasverbruik was voor de warmwatervoorziening want alles liep in dit opzicht op puur zonlicht. Veel zonlicht. Zie het plaatje bij dit bericht van  de display van het vooraadvat van de  zonneboiler.