Aan de overkant van de straat zag ik ineens een pluimpje. Er steken op allerlei rare plekken rookkanaaltjes van cv-ketels uit de daken. Braken ze rook? Nee, integendeel: waterdamp, pluimpjes. Die pijpjes zijn in de jaren ’90 verschenen toen de HR-ketels aan hun opmars begonnen. De gemetselde schoorstenen rookten niet meer in de winter. Beschermd stadsgezicht of niet: de fossiele industrie is machtiger en die pijpjes kwamen er gewoon. Architectonische lachertjes. En tussen november en maart zie je pluimpjes aan die pijpjes hangen. Bij koud en rustig weer vooral. Het brengt levendigheid, een speels element in de dorre herfst. Wat aardig dat mensen hun woning versieren met een pluimpje, net zoals ze dat met lampjes doen. Elegant! Het leukst zijn forse pluimpjes die de hele dag continu aan hun pijpjes hangen. Maar waarom kijken de eigenaren van die pluimpjespijpjes zo saggerijnig?