Zonnestroompanelen in Nederland

duurzaamheid achter de meter

Ferrarismeter moet weg – never nooit, zegt klant

Of het komkommertijd is, weet ik niet, maar een bericht op de website van AD trok mijn aandacht: Netbeheerders gaan consumenten dwingen om oude draaischijfmeter te vervangen, waarmee je nog kan salderen. Netbeheerders vinden deze opdracht van overheidswege niet echt leuk, vermoed ik. Boeren met kiespijn! Het enige belang dat netbeheerders hebben bij vervanging is dat ze iets nauwkeuriger cijfers krijgen over netinvoeding. Het zijn met name energieleveranciers en de fiscus die heel veel baat (lees: winst, terugleverboetes, belastinginkomsten) hebben bij vervanging. De consument niet, die is gewoon de klos (zoals gebruikelijk). De consument gaat betalen, en veel ook, straks als salderen niet meer is toegestaan. Wie dan nog (veel) zonnepanelen heeft EN een ferrarismeter, die zit op rozen. Alle andere zonnepaneelbezitters (o.a.ondergetekende) kunnen per jaar pak-em-beet 1.000 euro aan energieleverancier/ fiscus afdragen, omdat ze zonnepanelen hebben. Bij met name bij huurders gaat het straks aantikken op de energierekening. Er is zelfs gemompeld dat er meer energiearmoede gaat ontstaan bij huishoudens met zonnepanelen! Zo’n vooruitzicht is echt bij de beesten af. Bij de verkiezingen mogen politieke partijen daar rekening mee houden. Ikzelf maak me niet ongerust: tussen mei en september kan ik de omvormers uit zetten. Waarom zou ik betalen voor eigen supergroene stroom? Moet ik ook betalen voor mijn eigen kropje sla in mijn moestuintje? Mijn sympathie ligt hierom bij de diehards die tot de laatste snik hun ferrarismeter verdedigen.

bericht in AD:  netbeheerders gaan consumenten dwingen om oude draaischijfmeter te vervangen, waarmee je nog kan salderen.